-
1 izba
( pomieszczenie) room; ( w parlamencie) house, ( urząd państwowy) chamberIzba Gmin/Lordów — the House of Commons/Lords
* * *f.1. (= pokój, pomieszczenie) room, chamber; izba chorych infirmary; izba dziecka children shelter; izba porodowa delivery room; izba przyjęć admission room, reception room; izba wytrzeźwień detoxification center; pot. drunk tank; izba pamięci memorial room; izba żołnierska barrack room.2. (jednostka organizacyjna, instytucja) chamber; izba handlowa chamber of commerce; izba lekarska physicians' chamber; izba adwokacka lawyers' chamber; izba morska marine chamber; izba rozrachunkowa clearing-house.3. polit. ( organ państwowy) house, chamber; Izba Reprezentantów parl. the House of Representatives; Izba Lordów/Gmin parl. the House of Lords/Commons; izba niższa/wyższa parlamentu parl. the lower/upper house of parliament; Izba Gwiaździsta hist. the Star Chamber; Izba Skarbowa the Internal Revenue Service; Najwyższa Izba Kontroli the Supreme Control Chamber.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > izba
-
2 parlament
-tu, -ty; loc sg - cie; m* * *mi1. polit. parliament; obrady parlamentu parliamentary session, parliamentary debates; parlament dwuizbowy bicameral parliament; izba niższa parlamentu lower chamber of the parliament; izba wyższa parlamentu upper chamber of the parliament; wybory do parlamentu parliamentary election; zasiadać w parlamencie be a member of parliament; rozwiązać parlament dissolve parliament.2. ( budynek) parliament building, parliament.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > parlament
См. также в других словарях:
izba niższa — {{/stl 13}}{{stl 7}} jeden z dwu organów parlamentu dwuizbowego, izba posłów {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
izba — ż IV, CMs. izbabie; lm D. izb 1. «pomieszczenie mieszkalne, pokój; dziś zwykle używane w języku urzędowym lub w odniesieniu do pomieszczeń mieszkalnych na wsi» Izba bielona wapnem. Mieszkanie złożone z paru izb. ∆ Izba chorych «zakład zamkniętej… … Słownik języka polskiego
niski — niskiscy, niższy 1. «mający niewielką odległość między podstawą a wierzchołkiem; mający niewielki wzrost» Niski stół, dom, komin. Niska wieżyczka. Niskie okno. Niski pagórek. Niskie krzewy, zarośla, łodygi. Niskie czoło. Był dużo niższy od brata … Słownik języka polskiego
poselski — poselskiscy przym. od poseł (zwykle w zn. 1) Obowiązki poselskie. Interpelacje, zapytania poselskie. Mandat poselski z okręgu łódzkiego, krakowskiego itp. ∆ Nietykalność poselska «przywilej posła polegający na zakazie wszczynania postępowania… … Słownik języka polskiego
wysoki — wysokiocy, wyższy 1. «mający wymiar pionowy większy niż przeciętny dla danej grupy przedmiotów; mający duży wzrost» Wysoki mężczyzna. Wysoki dom. Wysokie drzewa, kominy, wieże. Wysoka fala. Wysoki poziom wody. Wysoki brzeg rzeki. Wysokie zaspy … Słownik języka polskiego
sejm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sejmmie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najważniejszy organ ustawodawczy w Polsce, działający od XV w.; w II Rzeczypospolitej i od 1989 r. niższa izba parlamentu; także:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
